Εισαγωγή στη διαδικασία σφυρηλάτησης

Σφυρηλάτησηείναι η χρήση μηχανημάτων σφυρηλάτησης για την άσκηση πίεσης στο μεταλλικό τεμάχιο για την παραγωγή πλαστικής παραμόρφωσης, προκειμένου να ληφθούν ορισμένες μηχανικές ιδιότητες, ένα ορισμένο σχήμα και μέγεθος της μεθόδου επεξεργασίας σφυρηλάτησης. Η σφυρηλάτηση και η σφράγιση είναι και οι δύο ιδιότητες επεξεργασίας πλαστικών, γνωστές συλλογικά ως σφυρηλάτηση.

Σφυρηλάτησηείναι μια κοινή μέθοδος σχηματισμού σεΣφεντάμι.

Μέσω της σφυρηλάτησης μπορεί να εξαλείψει το μέταλλο ως χυτές χαλαρές, συγκολλημένες τρύπες, οι μηχανικές ιδιότητες της σφυρηλάτησης είναι γενικά καλύτερες από τα ίδια χυτά υλικά. Για σημαντικά εξαρτήματα με υψηλό φορτίο και δύσκολες συνθήκες εργασίας σε μηχανήματα, τα σφυρήλατα χρησιμοποιούνται κυρίως εκτός από τις απλές πλάκες, τα προφίλ ή τα εξαρτήματα συγκόλλησης που μπορούν να τυλιχτούν.

Η σφυρηλάτηση μπορεί να χωριστεί σε ψυχρή σφυρηλάτηση και σε θερμή σφυρηλάτηση ανάλογα με τη θερμοκρασία του ακατέργαστου κατά την επεξεργασία. Η ψυχρή σφυρηλάτηση γενικά επεξεργάζεται σε θερμοκρασία δωματίου, ενώ η θερμή σφυρηλάτηση υφίσταται επεξεργασία σε υψηλότερη θερμοκρασία ανακρυστάλλωσης από το τυφλό μέταλλο. Μερικές φορές επίσης σε θερμαινόμενη κατάσταση, αλλά η θερμοκρασία δεν υπερβαίνει τη θερμοκρασία ανακρυστάλλωσης, η σφυρηλάτηση ονομάζεται θερμή σφυρηλάτηση. Ωστόσο, αυτή η διαίρεση δεν είναι εντελώς ομοιόμορφη στην παραγωγή.

Η θερμοκρασία ανακρυστάλλωσης του χάλυβα είναι περίπου 460℃, αλλά 800℃ χρησιμοποιείται γενικά ως γραμμή διαίρεσης, υψηλότερη από 800℃ είναι θερμή σφυρηλάτηση. Μεταξύ 300 και 800 ° C ονομάζεται θερμή σφυρηλάτηση ή ημίθερμη σφυρηλάτηση.

Η σφυρηλάτηση σύμφωνα με τη μέθοδο διαμόρφωσης μπορεί να χωριστεί σε ελεύθερη σφυρηλάτηση, σφυρηλάτηση με μήτρα, κρύα κεφαλή, ακτινική σφυρηλάτηση, εξώθηση, έλαση διαμόρφωσης, σφυρηλάτηση κυλίνδρων, έλαση και ούτω καθεξής. Η παραμόρφωση του ακατέργαστου υπό πίεση είναι βασικά ελεύθερη σφυρηλάτηση, επίσης γνωστή ως ανοιχτή σφυρηλάτηση. Η παραμόρφωση του billet άλλων μεθόδων σφυρηλάτησης περιορίζεται από το καλούπι, το οποίο ονομάζεται σφυρηλάτηση κλειστού τρόπου. Υπάρχει μια σχετική περιστροφική κίνηση μεταξύ των εργαλείων διαμόρφωσης έλασης διαμόρφωσης, σφυρηλάτησης κυλίνδρων, κυλίνδρων κ.λπ., και το τεμάχιο πιέζεται και σχηματίζεται σημείο προς σημείο και ασυμπτωτικά, οπότε ονομάζεται και περιστροφική σφυρηλάτηση.

Τα υλικά σφυρηλάτησης είναι κυρίως ανθρακούχο χάλυβας και κράμα χάλυβα διαφόρων συστατικών, ακολουθούμενα από αλουμίνιο, μαγνήσιο, χαλκό, τιτάνιο και τα κράματά τους. Η αρχική κατάσταση του υλικού είναι ράβδος, ράβδος, σκόνη μετάλλου και υγρό μέταλλο.

Γενικά, τα σφυρήλατα μικρού και μεσαίου μεγέθους χρησιμοποιούν υλικό στρογγυλής ή τετράγωνης ράβδου ως κενό. Η δομή των κόκκων και οι μηχανικές ιδιότητες της ράβδου είναι ομοιόμορφες και καλές, το σχήμα και το μέγεθος είναι ακριβή, η ποιότητα της επιφάνειας είναι καλή και είναι εύκολο να οργανωθεί η μαζική παραγωγή. Εφόσον η θερμοκρασία θέρμανσης και οι συνθήκες παραμόρφωσης ελέγχονται λογικά, δεν απαιτείται μεγάλη παραμόρφωση σφυρηλάτησης για τη σφυρηλάτηση καλών σφυρηλατήσεων.

Η ράβδος χρησιμοποιείται μόνο για μεγάλα σφυρήλατα. Η ράβδος είναι μια χυτή κατασκευή με μεγάλο κιονοειδή κρύσταλλο και χαλαρό κέντρο. Επομένως, ο στηλοειδής κρύσταλλος πρέπει να σπάσει σε λεπτούς κόκκους μέσω μεγάλης πλαστικής παραμόρφωσης και χαλαρής συμπίεσης προκειμένου να αποκτήσει εξαιρετική μεταλλική δομή και μηχανικές ιδιότητες.

Οι σφυρηλατήσεις σε σκόνη μπορούν να κατασκευαστούν με συμπίεση και ψήσιμο προμορφωμάτων μεταλλουργίας σκόνης υπό θερμές συνθήκες με σφυρηλάτηση με μήτρα χωρίς άκρα φλας. Η σκόνη σφυρηλάτησης είναι κοντά στην πυκνότητα των γενικών εξαρτημάτων σφυρηλάτησης μήτρας, έχει καλές μηχανικές ιδιότητες και υψηλή ακρίβεια, η οποία μπορεί να μειώσει την επακόλουθη διαδικασία κοπής. Τα σφυρήλατα σε σκόνη έχουν ομοιόμορφη εσωτερική οργάνωση και χωρίς διαχωρισμό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή μικρών γραναζιών και άλλων τεμαχίων εργασίας. Ωστόσο, η τιμή της σκόνης είναι πολύ υψηλότερη από αυτή των γενικών ράβδων και η εφαρμογή της στην παραγωγή υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς.

Εφαρμόζοντας στατική πίεση στο υγρό μέταλλο που χυτεύεται στη μήτρα, μπορεί να στερεοποιηθεί, να κρυσταλλωθεί, να ρέει, να παραμορφωθεί πλαστικά και να σχηματιστεί υπό την επίδραση της πίεσης και μπορεί να επιτευχθεί το επιθυμητό σχήμα και απόδοση της σφυρηλάτησης της μήτρας. Η σφυρηλάτηση μήτρας υγρού μετάλλου είναι μια μέθοδος μορφοποίησης μεταξύ χύτευσης με καλούπι και σφυρηλάτησης με μήτρα, η οποία είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για πολύπλοκα τμήματα λεπτού τοιχώματος που είναι δύσκολο να σχηματιστούν σε γενική σφυρηλάτηση με καλούπι.

Οι διαφορετικές μέθοδοι σφυρηλάτησης έχουν διαφορετικές διεργασίες, στις οποίες η διαδικασία σφυρηλάτησης με θερμή μήτρα είναι η μεγαλύτερη, η γενική σειρά είναι: σφυρηλάτηση τυφλού. Σφυρηλάτηση billet θέρμανση; Προετοιμασία σφυρηλάτησης σε ρολό. Σφυρηλάτηση μήτρας. Τακτοποίηση; Ενδιάμεση επιθεώρηση, επιθεώρηση μεγέθους σφυρηλάτησης και ελαττωμάτων επιφάνειας. Θερμική επεξεργασία σφυρηλάτησης για την εξάλειψη της πίεσης σφυρηλάτησης και τη βελτίωση της απόδοσης κοπής μετάλλων. Καθαρισμός, κυρίως για την αφαίρεση του οξειδίου της επιφάνειας. Επανορθώνω; Επιθεώρηση, γενικές σφυρηλατήσεις για να περάσουν από την επιθεώρηση εμφάνισης και σκληρότητας, σημαντικές σφυρηλατήσεις επίσης μέσω ανάλυσης χημικής σύνθεσης, μηχανικών ιδιοτήτων, υπολειμματικής καταπόνησης και άλλων δοκιμών και μη καταστροφικών δοκιμών.

Η σφυρηλάτηση είναι ένας συνδυασμός σφυρηλάτησης και σφράγισης, είναι η χρήση σφυριού, μπλοκ άκμονα, διάτρησης ή μέσω της μήτρας για την άσκηση πίεσης στο τεμάχιο, έτσι ώστε να παραχθεί πλαστική παραμόρφωση, ώστε να ληφθεί το απαιτούμενο σχήμα και μέγεθος του μέθοδος επεξεργασίας σχηματισμού τεμαχίου.

Κατά τη διαδικασία σφυρηλάτησης, το billet στο σύνολό του έχει εμφανή πλαστική παραμόρφωση και μεγάλη ποσότητα πλαστικής ροής. Στη διαδικασία της σφράγισης, το billet σχηματίζεται κυρίως αλλάζοντας τη χωρική θέση της περιοχής κάθε τμήματος, και δεν υπάρχει πλαστική ροή μεγάλης απόστασης μέσα. Η σφυρηλάτηση χρησιμοποιείται κυρίως για την επεξεργασία μεταλλικών εξαρτημάτων και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την επεξεργασία ορισμένων μη μετάλλων, όπως πλαστικά μηχανικής, καουτσούκ, κεραμικά μπιγιέτα, τούβλα και σύνθετα υλικά.

Η έλαση και το τράβηγμα στη σφυρηλάτηση και τη μεταλλουργική βιομηχανία είναι επεξεργασία πλαστικών ή επεξεργασία υπό πίεση, αλλά η σφυρηλάτηση χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή μεταλλικών εξαρτημάτων, ενώ η έλαση και το τράβηγμα χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή λαμαρίνας, λωρίδων, σωλήνων, προφίλ και σύρματος και άλλα καθολικά μεταλλικά υλικά.

Μέχρι το τέλος της Νεολιθικής Εποχής, οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να σφυρηλατούν το φυσικό κόκκινο χαλκό για να φτιάξουν στολίδια και εξαρτήματα. Η διαδικασία ψυχρής σφυρηλάτησης χρησιμοποιήθηκε στην Κίνα περίπου το 2000 π.Χ. για την κατασκευή εργαλείων, όπως τα κόκκινα χάλκινα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν στον πολιτιστικό χώρο Taiqijia της αυτοκράτειρας Niniang στο Wuwei, στην επαρχία Gansu, υπάρχουν εμφανή ίχνη σφυρηλάτησης. Στα μέσα της δυναστείας των Σανγκ, ο σίδηρος μετεωρίτης χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή όπλων με τη θέρμανση της διαδικασίας σφυρηλάτησης. Ο σφυρήλατος σίδηρος που εμφανίστηκε στα τέλη της άνοιξης και το φθινόπωρο σφυρηλατήθηκε με επαναλαμβανόμενη θέρμανση για την εξώθηση εγκλεισμάτων οξειδίου και σχηματίστηκε.

Στην αρχή, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν κούνια σφυριού για να σφυρηλατήσουν, και αργότερα φάνηκε να χρησιμοποιούν ανθρώπους που τραβούσαν σχοινιά και τάκλιν για να σηκώσουν το βαρύ σφυρί και στη συνέχεια έριχναν ελεύθερα τη μέθοδο σφυρηλάτησης κενών. Μετά τον 14ο αιώνα εμφανίστηκε η σφυρηλάτηση με σφυρηλάτηση σε ζώα και υδραυλικά.

Το 1842, ο Βρετανός Νέσμιθ κατασκεύασε το πρώτο ατμό σφυρί, έτσι ώστε να μπει στην εποχή της εφαρμογής της εξουσίας. Αργότερα εμφανίστηκε η υδραυλική πρέσα σφυρηλάτησης, το σφυρί με μοτέρ, το σφυρί σφυρηλάτησης αέρα και η μηχανική πρέσα. Το σφυρί νάρθηκα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου (1861 ~ 1865) για τη σφυρηλάτηση εξαρτημάτων όπλων και στη συνέχεια εμφανίστηκε το σφυρί σφυρηλάτησης με ατμό και η διαδικασία σφυρηλάτησης μήτρας προωθήθηκε σταδιακά. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα έχουν διαμορφωθεί οι βασικές κατηγορίες των σύγχρονων μηχανημάτων σφυρηλάτησης.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, με τη μαζική παραγωγή αυτοκινήτων, η θερμή σφυρηλάτηση αναπτύχθηκε γρήγορα και έγινε η κύρια διαδικασία σφυρηλάτησης. Στα μέσα του 20ου αιώνα, οι πρέσες σφυρηλάτησης με θερμό καλούπι, οι επίπεδες μηχανές σφυρηλάτησης και τα σφυριά σφυρηλάτησης χωρίς αμόνι αντικατέστησαν σταδιακά τα συνηθισμένα σφυριά σφυρηλάτησης, βελτιώνοντας την παραγωγικότητα και μειώνοντας τους κραδασμούς και τον θόρυβο. Με την ανάπτυξη νέων διαδικασιών σφυρηλάτησης, όπως η τεχνολογία θέρμανσης σφυρηλάτησης με μικρότερη και χωρίς οξείδωση, καλούπι υψηλής ακρίβειας και μεγάλης διάρκειας ζωής, θερμή εξώθηση, χειριστές έλασης και σφυρηλάτησης μορφοποίησης, χειριστές και γραμμές παραγωγής αυτόματης σφυρηλάτησης, η αποτελεσματικότητα και το οικονομικό αποτέλεσμα της παραγωγής σφυρηλάτησης έχουν βελτιώνεται συνεχώς.